每书题作上都字,怅望关东无限情。寂寞此心新雨后,槐花高树晚蝉声。
花近高楼伤客心,万方多难此登临。锦江春色来天地,玉垒浮云变古今。北极朝廷终不改,西山寇盗莫相侵。可怜后主还祠庙,日暮聊为梁甫吟。
新妆宜面下朱楼,深锁春光一院愁。行到中庭数花朵,蜻蜓飞上玉搔头。
郁孤台下清江水,中间多少行人泪。西北望长安,可怜无数山。青山遮不住,皆竟东流去。江晚正愁余,山深闻鹧鸪。