倦枕攲眠到五更,却嫌风铎久悲鸣。恍疑絺绤南邻夜,寒铁丁东客梦惊。
三年谪宦此栖迟,万古惟留楚客悲。秋草独寻人去后,寒林空见日斜时。汉文有道思犹薄,湘水无情吊岂知!寂寂江山摇落处,怜君何事到天涯!
至德二载,甫自京金光门出,间道归凤翔。乾元初,从左拾遗移华州掾,与亲故别,因出此门,有悲往事。此道昔归顺,西郊胡正繁。至今犹破胆,应有未招魂。近待归京邑,移官岂至尊。无才日衰老,驻马望千门。
清时有味是无能,闲爱孤云静爱僧。欲把一麾江海去,乐游原上望昭陵。