平明走马入京畿,杨柳飞花点绣衣。山外有山频入望,客中送客转思归。红云高拱天门邃,绿树深藏驿路微。渡却黄河知己少,临岐杯酒莫相违。
银烛秋光冷画屏,轻罗小扇扑流萤。天阶夜色凉如水,卧看牵牛织女星。
郁孤台下清江水,中间多少行人泪。西北望长安,可怜无数山。青山遮不住,皆竟东流去。江晚正愁余,山深闻鹧鸪。
清时有味是无能,闲爱孤云静爱僧。欲把一麾江海去,乐游原上望昭陵。