星稀月落晓风清,犹听鸡声报五更。山势平吞沙漠境,河流曲绕晋阳城。天涯何处寻归路,野景无边动客情。车骑纵横皆故道,不须候吏远逢迎。
迢递三巴路,羁危万里身。乱山残雪夜,孤烛异乡人。渐与骨肉远,转于僮仆亲。那堪正飘泊,明日岁华新。
郁孤台下清江水,中间多少行人泪。西北望长安,可怜无数山。青山遮不住,皆竟东流去。江晚正愁余,山深闻鹧鸪。
杨柳青青江水平,闻郎江上唱歌声。东边日出西边雨,道是无晴却有晴。