亲朋且莫唱离歌,垂老其如远别何。白发渐从愁里长,青春半向客中过。山寒日落人烟少,月冷江空雁阵多。今夜客窗孤枕上,可能无梦到銮坡。
碧玉妆成一树高,万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出,二月春风似剪刀。
饮马渡秋水,水寒风似刀。平沙日未没,黯黯见临洮。昔日长城战,咸言意气高。黄尘足今古,白骨乱蓬蒿。
露气寒光集,微阳下楚丘。猿啼洞庭树,人在木兰舟。广泽生明月,苍山夹乱流。云中君不见,竟夕自悲秋。