雨余鸟语凉,斜阳竹深见。频来非看花,借读《高僧传》。
山寺钟鸣昼已昏,渔梁渡头争渡喧。人随沙路向江村,余亦乘舟归鹿门。鹿门月照开烟树,忽到庞公栖隐处。岩扉松径长寂寥,唯有幽人夜来去。
黄河远上白云间,一片孤城万仞山。羌笛何须怨杨柳,春风不度玉门关。
道由白云尽,春与青溪长。时有落花至,远闻流水香。闲门向山路,深柳读书堂。幽映每白日,清辉照衣裳。