栗叶翻翻满寺秋,出门风雨未全收。自惭骑马非闲客,可是山僧不解留。
少陵野老吞声哭,春日潜行曲江曲。江头宫殿锁千门,细柳新蒲为谁绿。忆昔霓旌下南苑,苑中万物生颜色。昭阳殿里第一人,同辇随君侍君侧。辇前才人带弓箭,白马嚼啮黄金勒。翻身向天仰射云,一箭正坠双飞翼。明眸皓齿今何在。血污游魂归不得。清渭东流剑阁深,去住彼此无消息。人生有情泪沾臆,江草江花岂终极。黄昏胡骑尘满城,欲往城南望城北。
别梦依依到谢家,小廊回合曲阑斜。多情只有春庭月,犹为离人照落花!
岐王宅里寻常见,崔九堂前几度闻。正是江南好风景,落花时节又逢君。