弱腕系金铃,青丝绾偏髻。胸前两绣囊,犹作长命字。欠尔三斗乳,偿汝一升泪。稚魂半尺馀,荒荒投旅次。我尝静坐思,生死同一例。子既光我行,即是鬼先辈。如彼排场人,尊卑乃相递。一去与一来,孰知非天戏。
冰簟银床梦不成,碧天如水夜云轻。雁声远过潇湘去,十二楼中月自明。
孔明庙前有老柏,柯如青铜根如石。霜皮溜雨四十围,黛色参天二千尺。君臣已与时际会,树木犹为人爱惜。云来气接巫峡长,月出寒通雪山白。忆昨路绕锦亭东,先主武侯同閟宫。崔嵬枝干郊原古,窈窕丹青户牖空。落落盘踞虽得地,冥冥孤高多烈风。扶持自是神明力,正直原因造化功。大厦如倾要梁栋,万牛回首丘山重。不露文章世已惊,未辞翦伐谁能送。苦心岂免容蝼蚁,香叶终经宿鸾凤。志士幽人莫怨嗟,古来材大难为用。
梧桐相待老,鸳鸯会双死。贞女贵殉夫,舍生亦如此。波澜誓不起,妾心古井水。