山势错隆隆,斜畴苦稼同。看人登迅坂,叱马作聋虫。废驿崩桥石,闲花远坞风。私营与公事,了不到心中。
浩荡离愁白日斜,吟鞭东指即天涯。落红不是无情物,化作春泥更护花。
蓬门未识绮罗香,拟托良媒益自伤。谁爱风流高格调。共怜时世俭梳妆!敢将十指夸针巧,不把双眉斗画长。苦恨年年压金线,为他人作嫁衣裳!
渭城朝雨浥轻尘,客舍青青柳色新。劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人!