那得长无语,无情泪亦垂。碑馀汉岁月,水洗邺城池。楼外羌雏啸,宫中寡妇悲。好还不再世,凶狡亦何为。
云开远见汉阳城,犹是孤帆一日程。估客昼眠知浪静,舟人夜语觉潮生。三湘愁鬓逢秋色,万里归心对月明。旧业已随征战尽,更堪江上鼓鼙声!
归山深浅去,须尽丘壑笑。莫学武陵人,暂游桃源里。
落帆逗淮镇,停舫临孤驿。浩浩风起波,冥冥日沉夕。人归山郭暗,雁下芦洲白。独夜忆秦关,听钟未眠客。