开国乐湖山,流观起高台。因有献楣人,木眚自兹来。侈泰遂亡国,捲地惊风埃。
昔日戏言身后意,今朝都到眼前来。衣裳已施行看尽,针线犹存未忍开。尚想旧情怜婢仆,也曾因梦送钱财。诚知此恨人人有,贫贱夫妻百事哀!
红豆生南国,春来发几枝。愿君多采撷,此物最相思。
国破山河在,城春草木深。感时花溅泪,恨别鸟惊心。烽火连三月,家书抵万金。白头搔更短,浑欲不胜簪。