几度西安道,江声暮雨时。机关鸥鸟破,踪迹水云疑。仗钺非吾事,传经愧尔师。天真石泉秀,新有鹿门期。
蓬门未识绮罗香,拟托良媒益自伤。谁爱风流高格调。共怜时世俭梳妆!敢将十指夸针巧,不把双眉斗画长。苦恨年年压金线,为他人作嫁衣裳!
禁门宫树月痕过,媚眼惟看宿鹭窠。斜拔玉钗灯影畔,剔开红焰救飞蛾。
闲坐悲君亦自悲,百年都是几多时。邓攸无子寻知命,潘岳悼亡犹费辞。同穴窅冥何所望,他生缘会更难期。惟将终夜长开眼,报答平生未展眉!