廿年不到石亭寺,惟有西山只旧青。白拂挂墙僧已去,红兰照水客重经。沙村远树凝春望,江雨孤篷入夜听。何处故人还笑语,东风啼鸟梦初醒。
剑外忽传收蓟北,初闻涕泪满衣裳。却看妻子愁何在,漫卷诗书喜欲狂。白日放歌须纵酒,青春作伴好还乡。即从巴峡穿巫峡,便下襄阳向洛阳。
吾家洗砚池头树,个个花开淡墨痕。不要人夸好颜色,只流清气满乾坤。
寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。