万家烟火暖云蒸,销尽天山太古冰。腊雪清晨题牍背,红丝砚水不曾凝。
桂魄初生秋露微,轻罗已薄未更衣。银筝夜久殷勤弄,心怯空房不忍归!
蓬门未识绮罗香,拟托良媒益自伤。谁爱风流高格调。共怜时世俭梳妆!敢将十指夸针巧,不把双眉斗画长。苦恨年年压金线,为他人作嫁衣裳!
古台摇落后,秋日望乡心。野寺来人少,云端隔水深。夕阳依旧垒,寒磬满空林。惆怅南朝事,长江独自吟。