山珍入馔只寻常,处处深林是猎场。若与分明评次第,野骡风味胜黄羊。
艳色天下重,西施宁久微。朝为越溪女,暮作吴宫妃。贱日岂殊众,贵来方悟稀。邀人傅脂粉,不自著罗衣。君宠益娇态,君怜无是非。当时浣纱伴,莫得同车归。持谢邻家子,效颦安可希。
下马饮君酒,问君何所之。君言不得意,归卧南山陲。但去莫复问,白云无尽时。
郁孤台下清江水,中间多少行人泪。西北望长安,可怜无数山。青山遮不住,皆竟东流去。江晚正愁余,山深闻鹧鸪。