土屋茅檐几树斜,移来多自野人家。微风处处吹如雪,开遍深春皂荚花。
禁门宫树月痕过,媚眼惟看宿鹭窠。斜拔玉钗灯影畔,剔开红焰救飞蛾。
西陆蝉声唱,南冠客思深。不堪玄鬓影,来对白头吟。露重飞难进,风多响易沉。无人信高洁,谁为表予心!
吾家洗砚池头树,个个花开淡墨痕。不要人夸好颜色,只流清气满乾坤。