椒焚桂折佳人老,独托幽岩展素心。岂惜芳馨遗远者,故乡如醉有荆榛。
新妆宜面下朱楼,深锁春光一院愁。行到中庭数花朵,蜻蜓飞上玉搔头。
浩荡离愁白日斜,吟鞭东指即天涯。落红不是无情物,化作春泥更护花。
林暗草惊风,将军夜引弓。平明寻白羽,没在石棱中。