垂杨堤畔彩舟横,凤沼瑶津一望平。内苑有时旬按乐,管弦清响到宣明。
王濬楼船下益州,金陵王气黯然收。千寻铁锁沉江底,一片降幡出石头。人世几回伤往事。山形依旧枕寒流。从今四海为家日,故垒萧萧芦荻秋。
蓬门未识绮罗香,拟托良媒益自伤。谁爱风流高格调。共怜时世俭梳妆!敢将十指夸针巧,不把双眉斗画长。苦恨年年压金线,为他人作嫁衣裳!
仙台初见五城楼,风物凄凄宿雨收。山色遥连秦树晚,砧声近报汉宫秋。疏松影落空坛静,细草香生小洞幽。何用别寻方外去。人间亦自有丹丘。