汴城秋节暮,候馆客愁新。京国驰情久,家山入梦频。塞鸿愁月夜,篱菊惨霜晨。借问归何日,浮名绊此身。
迢递三巴路,羁危万里身。乱山残雪夜,孤烛异乡人。渐与骨肉远,转于僮仆亲。那堪正飘泊,明日岁华新。
西塞山前白鹭飞,桃花流水鳜鱼肥。青箬笠,绿蓑衣,斜风细雨不须归。
死去元知万事空,但悲不见九州同。王师北定中原日,家祭无忘告乃翁。