流水声中响纬车,板桥春暗树无花。风前何处香来近,隔崦人家午焙茶。
郁孤台下清江水,中间多少行人泪。西北望长安,可怜无数山。青山遮不住,皆竟东流去。江晚正愁余,山深闻鹧鸪。
千山鸟飞绝,万径人踪灭。孤舟蓑笠翁,独钓寒山雪。
浩荡离愁白日斜,吟鞭东指即天涯。落红不是无情物,化作春泥更护花。