风吹峨眉云,东依此山住。我来不敢登,只恐还飞去。
花近高楼伤客心,万方多难此登临。锦江春色来天地,玉垒浮云变古今。北极朝廷终不改,西山寇盗莫相侵。可怜后主还祠庙,日暮聊为梁甫吟。
世乱同南去,时清独北还。他乡生白发,旧国见青山。晓月过残垒,繁星宿故关。寒禽与衰草,处处伴愁颜。
杨柳青青江水平,闻郎江上唱歌声。东边日出西边雨,道是无晴却有晴。