春园花木始菲菲,又是高秋落叶稀。天回楼台含气象,月明星斗避光辉。閒来心地如空水,静后天机见隐微。深院寂寥群动息,独怜鸟鹊绕枝飞。
嗟君此别意何如,驻马衔杯问谪居。巫峡啼猿数行泪,衡阳归雁几封书。青枫江上秋帆远,白帝城边古木疏。圣代即今多雨露,暂时分手莫踌躇。
花近高楼伤客心,万方多难此登临。锦江春色来天地,玉垒浮云变古今。北极朝廷终不改,西山寇盗莫相侵。可怜后主还祠庙,日暮聊为梁甫吟。
别梦依依到谢家,小廊回合曲阑斜。多情只有春庭月,犹为离人照落花!