戍楼四面列高峰,半扼荒途半扼冲。惟有山南风雪后,许教移帐度残冬。
至德二载,甫自京金光门出,间道归凤翔。乾元初,从左拾遗移华州掾,与亲故别,因出此门,有悲往事。此道昔归顺,西郊胡正繁。至今犹破胆,应有未招魂。近待归京邑,移官岂至尊。无才日衰老,驻马望千门。
吾家洗砚池头树,个个花开淡墨痕。不要人夸好颜色,只流清气满乾坤。
寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。