无无无有有无无。悟得无无便不愚。日月年时损壮粗。见元初。万道
郁孤台下清江水,中间多少行人泪。西北望长安,可怜无数山。青山遮不住,皆竟东流去。江晚正愁余,山深闻鹧鸪。
冰簟银床梦不成,碧天如水夜云轻。雁声远过潇湘去,十二楼中月自明。
联步趋丹陛,分曹限紫微。晓随天仗入,暮惹御香归。白发悲花落,青云羡鸟飞。圣朝无阙事,自觉谏书稀。